Jak łatwo poprawić swoją grę?

16-04-2014

Producenci naciągów tenisowych nie próżnują i co chwilę wypuszczają na rynek ich nowe rodzaje. Zasadniczo można wyróżnić dwie grupy naciągów: naturalne i syntetyczne. Te pierwsze, jak już sama nazwa wskazuje, są wykonane z materiałów naturalnych. Najczęściej są to krowie albo owcze jelita. Głównymi cechami tego typu strun są elastyczność, sprężystość i długi czas utrzymania napięcia na rakiecie i komfort. Przede wszystkim to sprawia, że wielu profesjonalnych tenisistów decyduje się na grę właśnie tego typu naciągami. Dlatego też są one uważane za najlepsze produkty dla najbardziej wymagających – po prostu wzór naciągu idealnego. Zaawansowana technologia przy produkcji tego typu strun znacznie poprawia grywalność oraz trwałość naciągu przy jednoczesnym zachowaniu odpowiedniej redukcji drgań. Cechą charakterystyczną tego typu naciągów jest również cena. Naturalne są bowiem najdroższymi na rynku, a biorąc pod uwagę fakt, że w porównaniu do „syntetyków”, naturalne produkty są zdecydowanie bardziej wrażliwe na warunki atmosferyczne, jak wilgotność powietrza, czy temperatura, decydują się na nie głównie zawodowcy.

Zdecydowanie większą popularnością wśród tenisistów nie grających na profesjonalnym poziomie cieszą się naciągi wykonane z materiałów syntetycznych. Jest tak głównie dlatego, że wśród tego typu strun na rynku jest olbrzymi wybór i dużo bardziej korzystne ceny. Co więcej wśród tej grupy coraz łatwiej znaleźć te, którym do naturalnego ideału coraz bliżej. Należy bowiem podkreślić, że są one produktami mocno zaawansowanymi technologicznie. Owa technologia sprawia, że naciągi możemy podzielić jeszcze na kilka mniejszych grup: jednolite monofilamenty (dosyć sztywne, wytrzymałe struny wykonane z jednego włókna materiału poliestrowego bądź jego pochodnych, często otoczonego jedną lub kilkoma cienkimi powłokami, dające dużo kontroli), naciągi nylonowe (dynamiczne, wykonane najczęściej z jednego rdzenia nylonu lub w lepszych modelach, kombinacji różnych nylonowych materiałów, otoczone warstwą ochronną), naciągi wielowłókniste (najbardziej zbliżone charakterystyką do naturalnych naciągów jelitowych, stworzone poprzez skręcone mikrowłókna, które są otoczone warstwą ochronną, dające duży komfort), naciągi hybrydowe (połączenie dwóch rodzajów strun, najczęściej poliestrowych z naturalnymi albo innymi o zbliżonych do nich właściwościach w celu uzyskania jednocześnie właściwości dostarczanych przez oba typy naciągów). Niezwykle popularne ostatnich sezonach są naciągi, posiadające dodatkowe cechy, które zwiększają łatwość nadawania rotacji, jak trójkątny przekrój, chropowata powierzchnia czy ostre wypustki na zewnętrznej powłoce. Tego typu naciągi można znaleźć w każdej z powyższych grup.

Przedstawione w telegraficznym skrócie rodzaje dostępnych na rynku naciągów tylko potwierdzają, że dobór odpowiednich dla siebie strun wcale nie jest sprawą prostą. Jak zatem to robić, aby gra dawała nam satysfakcję, oczekiwany komfort, a do tego ryzyko odniesienia kontuzji było zminimalizowane? Wybór właściwych strun należy rozpocząć od małej analizy własnej gry. Liczy się zarówno prezentowany przez nas poziom gry, jak i preferowany styl. To zdecydowanie ułatwia wybór, ponieważ od razu wskazuje grupę naciągów dla nas odpowiednich. Jeżeli chodzi o osoby początkujące, dopiero zaczynające przygodę z dyscypliną oraz te, prezentujące średnio-zaawansowane umiejętności, to dla nich poleca się struny syntetyczne nylonowe i wielowłókniste. One pozwalają bowiem uzyskać większą siłę uderzeń oraz lepszy komfort. Tenisiści na każdy poziomie gry, poszukujący tych cech w naciągu także powinni się zwrócić w tę stronę. Nie bez znaczenia pozostaje tu także średnica strun, która w tym przypadku powinna być stosunkowo mała (ok.1,20 mm). Zawodnicy grający na zaawansowanym poziomie, a więc ci, którzy zazwyczaj szukają naciągu, który będzie dawał zarówno kontrolę, jak i wytrzymałość, powinni poszukiwać strun wśród poliestrowych monofilamentów, czyli popularnie nazywanych „drutów” (raczej struny o grubości w przedziale 1.25 mm – 1.30 mm) lub ewentualnie hybrydy.

Niezwykle istotnym czynnikiem przy doborze naciągu jest również określenie swojego stanu zdrowia. Jeżeli ktoś miewa problemy z tzw. „łokciem tenisisty”, barkiem czy nadgarstkiem powinien unikać sztywnych naciągów poliestrowych i dobierać dla siebie także te elastyczne i wielowłókniste. Takie struny dają przede wszystkim komfort gry i minimalizują ryzyko odniesienia kontuzji ręki. Często na tego typu naciągach możemy znaleźć wprost oznaczenie informujące o ochronie ręki. Dla zawodników mających wymienione wcześniej problemy, wskazane jest również dobieranie cieńszych naciągów, które niejako przyjmują większą ilość drgań, aniżeli naciągi grube, dzięki czemu nie przechodzą one na rękę gracza.

Niemniej istotne w kwestii kupna naciągu jest to, jaką rakietą gramy. W zasadzie dobór naciągu i rakiety możemy postawić na równi pod względem istoty i wpływu na to, jak później może wyglądać nasza gra i czy będzie ona sprawiała nam przyjemność. Fundamentalną, niepisaną zasadą jest ta, aby do rakiet z mniejszymi główkami i dużą liczbą strun, zakładać cienkie naciągi elastyczne i możliwie cieńsze, natomiast do rakiet z mniejszą gęstością strun, naciągi bardziej sztywne. Jeśli chodzi o samą siłę naciągania strun, to zależy ona od indywidualnych preferencji zawodnika oraz tego, jakie efekty chce osiągnąć. Generalnie zasada jest prosta – im naciąg jest bardziej naprężony, tym mniejszą moc uzyskamy podczas gry, ale zyskamy na kontroli. Z kolei w przypadku mniejszej siły naciągnięcia sytuacja jest odwrotna – większa moc uderzenia i siła, kosztem mniejszej kontroli.

Jak widać, sprawa odpowiedniego doboru naciągu jest niezwykle istotna, gdyż ma bezpośredni wpływ nie tylko na jakość naszej gry, ale też na komfort. Te dwa czynniki powinny być poważnymi argumentami za tym, aby zanim zdecydujemy się na kupno jakiegoś naciągu, sprawdzić jego parametry i specyfikację, nie zdając się na pierwszą lepszą strunę, którą nam zaoferowano. Świadomy wybór pozwoli nam uniknąć zakupowych niewypałów, które zazwyczaj odbijają się czkawką, nie tylko w kwestiach czysto sportowych, ale również finansowych.